Zapraszamy Was do Jaskini Niedźwiedzia znajdującej się w Masywie Śnieżnika, na prawym zboczu Doliny Kleśnicy. Jest to najdłuższa jaskinia w Sudetach Wschodnich.
Jaskinia Niedźwiedzia należy do najgłębszych jaskiń w Polsce. Znana długość sal i korytarzy wynosi ponad 3 km, natomiast głębokość to ok. 60 m. Pierwszą komorę jaskini odkryto w 1966 roku. Nazwano ją Salą Niedźwiedzia, ponieważ naleziono wiele szczątków niedźwiedzia jaskiniowego.
Jaskinię podzielono na trzy partie: górne, środkowe i dolne. Partie górne zachowały się szczątkowo. Środkowe partie to udostępniona dla turystów niezwykle atrakcyjna trasa turystyczna z niepowtarzalną i dobrze zachowaną szatą naciekową jaskini oraz dużą ilością kości zwierząt epoki lodowcowej. Partie dolne są niedostępne dla turystów.
Drapienie - zasłony kalcytowe
Nagromadzony w wodzie węglan wapnia odkłada się w jaskini w postaci krystalicznej - kalcytu, który cementuje podziemne zawaliska, pokrywa ściany jaskini polewami kalcytowymi. Z czasem jaskinia została przyozdobiona formami kalcytowymi o bardzo różnych kształtach i rozmiarach. Najbardziej znanymi naciekami są stalaktyty zwisające ze stropu wraz z cieniutkimi makaronami. Woda w jaskini ciągle dokonuje dzieła tworzenia, choć dla człowieka są to zmiany niezauważalne. Przyrost kalcytu oceniamy na ok. 1 mm³ na 10 lat. Jedynym świadkiem tych procesów jest zakalcytowany szkielet nietoperza, z roku na rok coraz mniej widoczny pod warstwami kalcytu.
U stóp Jaskini Niedźwiedziej płynie potok Kleśnica. To właśnie wodom tego potoku zawdzięczamy w dużej mierze wyrzeźbienie Jaskini Niedźwiedziej. Wszystko zaczęło się ok. 28 mln lat temu, kiedy wody powierzchniowe zainicjowały tworzenie podziemnego systemu jaskiniowego, łącząc swoje siły przez system spękań i szczelin istniejących w skale. W ten sposób przez miliony lat tworzyły się korytarze, sale, kominy. Woda nie tylko niszczy górotwór, ale i potrafi pięknie tworzyć, czego efektem jest szata naciekowa jaskini z wielką różnorodnością form i barw. Podczas zlodowaceń powstawały w jaskini namuliska bogate w szczątki żyjących wtedy zwierząt. Największe ilości szczątków należą do niedźwiedzia jaskiniowego, stąd też jaskinia wzięła swoją nazwę. Znaleziono w niej również kości lwa jaskiniowego, hieny jaskiniowej, wilka, żubra, kuny, nietoperzy (kilka gatunków), bobra, sarny, dzika, lisa i wielu gryzoni. Pochodzenie tych szczątków bywa różne. Są to kości zwierząt zamieszkujących jaskinię, ofiary drapieżników, czy w końcu kości naniesione tu przez wodę.
W jaskini możemy podziwiać formy naciekowe - stalaktyty, stalagmity, stalagnaty, polewy, pizolity (perły jaskiniowe), które do wytworzenia się potrzebują odpowiednich warunków - mikroklimatu: temperatury ok. 6 stopni C, wilgotności powietrza ok. 100% i słabego ruchu powietrza.
Stalaktyty (naciek zwisający ze stropu) i stalagmity (naciek tworzący się od dołu)
Stalagnat powstaje poprzez połączenie się stalaktytu i stalagmitu
Jaskinia nadal jest miejscem życia i schronienia dla zwierząt. Można spotkać tu nietoperze: gacka dużego, mopka, nocka rudego i gacka wielkoucha. Znaleziono również ślady kuny i ryjówki górskiej.
Źródła info, foto:
www.jaskinia.pl
www.jaskinianiedzwiedzia.pl
www.polskieszlaki.pl
www.garnek.pl
Ania
